Na de aardbeving, de tsunami en de dramatische gevolgen voor de kerncentrale in Fukushima 1 worden er snel argumenten geleend. Aangezien wij hier geen grote aardbevingen hebben en ook geen tsunami’s komen we snel uit bij de gevaren van een kerncentrale. Volgens mij zien wij iets anders over het hoofd, rampen ontstaan altijd door een samenloop van gebeurtenissen.
In een land dat perfect voorbereid is op de zwaarste aardbevingen en voorzieningen had getroffen tegen de gevolgen van tsunami’s kan het toch mis gaan in een kerncentrale voorzien van alle denkbare veiligheidsvoorzieningen.
Die samenloop is het venijn van een ramp. Denk in Nederland bijvoorbeeld niet eens aan één dag storm maar aan drie dagen storm achter elkaar terwijl het in Duitsland dag en nacht regent. Of aan een vliegtuig dat neerstort op een rivierdijk van een rivier vol met smeltwater. Een schip dat tegen de stormkering in de Nieuwe Waterweg vaart terwijl er ook een grote elektriciteitsstoring is. Een gezonken kolenschip bij de Maasvlakte en gelijktijdig een calamiteit in het gasnetwerk. Dat zou het begin van een ramp kunnen zijn, met of zonder kerncentrale.